Lieve lezers,
Shame on me dat ik zolang niks van me hebt laten horen. Want wat een jaar is het geweest!
Het gaat gelukkig, naar omstandigheden, goed met mij. Ons zoontje Jax is inmiddels alweer 14,5 maand oud en hij ontwikkelt en groeit zo goed. Wat zijn we trots op hem! Ondanks de soms zware momenten is het echt een verrijking in ons leven om hem te hebben. Want wat is het bijzonder dat we dit mogen meemaken om ouders te zijn.
Ik zeg je eerlijk, moeder zijn met chronische ziektes is niet altijd gemakkelijk. Het is soms echt een strijd om de dag door te komen. Maar voor mijn kleine jongen doe ik alles, soms ten koste van mezelf. Maar dat is waar ik voor heb gekozen toen ik moeder wilde worden en ik doe het met alle liefde. Het lukt niet altijd om naar de speeltuin te gaan of actief met hem te spelen, maar dat is oké. Tim en ik zijn een goed team en hij helpt mij zo fantastisch goed wanneer hij kan.
Mijn schildklier is helaas weer ontregeld geraakt sinds ik mijn COVID vaccin heb gehaald in april. Daardoor ben ik extra moe, zat ik niet altijd even lekker in mijn vel. De medicijnen worden bijgesteld en beetje bij beetje krabbel ik weer omhoog. Helaas heb ik ook weer ontstekingen op mijn scheenbeen gekregen (Morfea, ontstekingen aan mijn bindweefsel). Dit doet veel pijn, maar er is geen goede behandeling voor. Mijn chronische vermoeidheid tja, daar hoef ik niet eens over te beginnen. Ik wist werkelijk waar niet dat het mogelijk was om nóg vermoeider te zijn dan ik hiervoor al was. Dat valt me soms zwaar, ik kan me niet herinneren wanneer ik me voor het laatst fit en uitgerust heb gevoeld.
Ik ben inmiddels begonnen met de re-integratie op mijn werk, want ik zit alweer 1 jaar in de ziektewet. Op dit moment werk ik 18u per week (en ik moet naar de 26u per week). Soms vind ik ’t zwaar om weer te werken na zo’n lange tijd thuis, anderzijds ook wel fijn om even wat anders te doen dan alleen mama zijn. Stiekem ben ik wel heel blij dat ik nog grotendeels thuis werk (want die reistijd hakt er flink in).
Ondertussen zijn we druk bezig met nadenken over dingen voor ons nieuwe huis, want er staat inmiddels een eerste verdieping! Op 17 september hebben we onze eerste kijkdag bij ons huis, zo leuk. Het is echt heel knap hoe ze in een jaar tijd zoveel huizen weten te bouwen. We kunnen echt niet wachten tot ons huis af is, wat naar verwachting eind maart / begin april 2022 zal zijn.
Zo nu zijn jullie weer op de hoogte van alles, ik ga mijn best doen weer wat vaker een update te plaatsen.
Veel liefs Iris
Ha lieverd, fantastisch, hoor, dat je zo je best doet om er helemaal te zijn voor jullie zoon Jax. Dat lukt je ook nog! Logisch dat je moe bent nu je met je chronische ziekten tóch het moederschap aan gegaan bent! Ook die vaccinatie er nog overheen! Het geeft aan wat een fantastische doordouwster je bent .. Neem wel wanneer je kan rust, want die heb je gewoon nodig! Je komt er heus wel weer (bij een beetje fitter en in balans zijn), maar het kost tijd. Dat besef je en daar houdt je rekening mee. Dat is een knappe levenshouding die jij beheerst. Ik houd van je en wil je als moeder en als oma van Jax steunen waar ik kan! Liefs van mama