Lieve allemaal,
Zoals jullie weten zou ik morgen eindelijk geopereerd worden aan mijn schildklier. Natuurlijk was dit ook ontzettend spannend, maar ik keek er ook erg naar uit. Met name erna, omdat dit mij zoveel meer kansen geeft om me beter te gaan voelen. Ik word weliswaar afhankelijk van medicatie / het ziekenhuis de rest van mijn leven, maar als ik eenmaal goed ben ingesteld zou alles moeten stabiliseren en zou ik veel minder ziek moeten zijn! Plus dat ik dan ook gewoon zwanger mag worden, wat nu helaas niet gaat door gezondheidsproblemen.
Maar omdat ik dus steeds gedoe heb met mijn gezondheid, laat mijn lichaam me ook nu weer in de steek. Ik ben chronisch verkouden (al maanden) en ik heb sinds een week lichte verhoging en 2 koortslippen. Mijn weerstand is heel laag en ik ben erg vatbaar voor griep etc. Dus helaas kan de operatie niet doorgaan, ik ben gewoonweg niet fit genoeg en ze durven het risico niet te nemen. Wat ik uiteraard volkomen begrijp hoor! Maar dat neemt niet weg dat ik erg verdrietig ben en de operatie nu uitgesteld wordt. Wanneer houdt het nou eens op? Al 7 jaar ben ik in strijd met mezelf en deze ziekte. Het is niet altijd even makkelijk. Gelukkig is mijn baas heel coulant en heeft hij mij vrij gegeven de rest van de week.
Vanochtend ben ik ook even bij de huisarts geweest om te bespreken of we iets kunnen doen aan mijn weerstand, omdat ik anders over een paar weken weer hetzelfde probleem heb. Ik heb nu een speciale neusspray gekregen voor de verkoudheid, ik moet extra vitamines nemen, maar bovenal RUST nemen. Niet te veel doen, aan mezelf denken, goed slapen, eten etc.
Heel erg bedankt allemaal voor jullie lieve berichten via facebook, whatsapp en de ontvangen kaarten! Dat doet mij erg goed om te weten dat ik niet alleen ben en ik waardeer dit enorm.
Liefs Iris