2016 is weer bijna ten einde en we gaan weer een nieuw jaar tegemoet. Het was me een jaar zeg, met ontzettend voor mooie momenten, maar ook heel veel dieptepunten. Begin dit jaar hebben Tim en ik ons droomhuis gevonden in Den Haag. Dit was ontzettend spannend voor ons, niet alleen omdat een huis kopen best een grote stap is, maar ook omdat we naar een andere stad zouden verhuizen. 1 juli was het dan zover en kregen wij eindelijk de sleutel van ons huis!
Helaas was dit ook de eerste keer dat mijn lieve opa werd opgenomen in het ziekenhuis, precies in de week dat wij begonnen met klussen. Gelukkig lag opa in het Bronovo ziekenhuis in Den Haag en daardoor kon ik bijna dagelijks even, tussen het verven door, langsgaan.
Ik heb inmiddels ook mijn behandeling afgerond voor de fibromyalgie en chronische vermoeidheid. Het waren een paar zware maanden tijdens de behandelingen, maar het heeft me ontzettend veel opgeleverd. Ik ben nu namelijk bijna helemaal pijn-vrij!! Dat betekent dat ik niet meer wakker word met het gevoel alsof er een vrachtwagen over me heen is gereden en dat ik niet meer zoveel moeite heb met lopen, staan e.d. Helaas is de vermoeidheid niet echt verminderd, dus hier zal ik toch mee moeten leren leven. Maar dat de pijn is afgenomen geeft me zoveel meer kwaliteit van leven! Het was dus zeker de moeite waard om deze behandeling te hebben gedaan.
Het huis in Den Haag is ontzettend fijn en we voelen ons hier steeds meer thuis. De buurt is leuk, alles is op loopafstand te vinden qua winkels en we hebben erg leuke buren. Ik ga nu sinds een paar weken ook naar de kerk hier in Den Haag (City Life Church) en ik hoop hier ook wat nieuwe vriendinnen te maken en mensen te ontmoeten 🙂 Op dit moment ken ik nog niet echt mensen in Den Haag en zit ik dus heel veel (alleen) thuis.
Ook heb ik sinds een aantal weken veel last van mijn hand en ik blijk dus een peesontsteking te hebben. Dit komt door overbelasting met o.a. werken (achter de computer). Dit kan maanden duren voordat dit minder wordt. Gelukkig helpen de pijnstillers / ontstekingsremmers wel iets, maar hierdoor ga ik mijn hand ook weer teveel belasten (omdat ik minder pijn heb). Waarschijnlijk zal ik in het nieuwe jaar toch een injectie moeten in mijn hand en/of fysiotherapie. Wordt vervolgd..
Zoals sommige van jullie weten zijn mijn ouders al ruim 1,5 jaar bezig met de scheiding. Dit geeft nog steeds ontzettend veel stress en spanningen. Ik zie mijn ouders niet veel meer en ik ga nu zelf sinds 2 weken ook naar psycholoog om wat beter te leren mijn grenzen aan te geven. De verhoudingen tussen ouder-kind zijn namelijk flink ontwricht..
Op 17 oktober dit jaar is ook mijn opa overleden. Hij heeft gelukkig niet lang hoeven lijden, hij lag wel heel vaak in het ziekenhuis, maar hij knapte elke keer weer op. Op vrijdag 14 oktober was de begrafenis van opa zijn schoonzus, die helaas de week ervoor was overleden. Dit was voor opa heel erg moeilijk, hij had een hele goede band met haar en zijn broer is al een aantal jaren daarvoor overleden. Maar opa voelde zich heel slecht en hij kon daardoor niet naar de begrafenis. Dit is uiteindelijk teveel geworden voor hem en hij ging op bed liggen en is niet meer uit bed gekomen. Maandagochtend is hij rustig overleden in zijn slaap. Opa is 87 jaar geworden <3
Dit jaar zal Kerst voor mij heel anders zijn dan andere jaren. We vieren voor het eerst Kerst niet samen met de hele familie. Mijn moeder gaat mee naar de Kerstdienst aanstaande vrijdag en Joey en ik zullen eerste kerstdag bij onze vader gaan eten. Ook zal opa er dit jaar niet bij zijn dus het is allemaal dubbel verdrietig..
Hopelijk wordt 2017 een jaar met nieuwe kansen, veel fijne momenten en nieuwe avonturen.
Ik wens iedereen hele fijne feestdagen en alvast een goede jaarwisseling!
Liefs, Iris
