De ellende is begonnen kun je wel stellen.. Maar het is voor het goede doel..
Ik moet er uiteindelijk een stuk beter van worden.
Half 12 kwam ik aan bij het LUMC in Leiden. Gelukkig heeft m’n vader me gebracht en is hij wel 2 uur bij me gebleven! Ik werd eerst naar m’n kamer gebracht en ik kon mijn spullen in de kast leggen. Daarna moest ik gelijk op bed liggen, want ze moesten een infuus aanleggen. Wat een hel! Ze konden m’n bloedvat niet goed vinden, het moest opnieuw en uiteindelijk met veel pijn en moeite zat dat ding erin. Toen kreeg ik gelijk mijn eerste dosis medicijnen. De hele middag ben ik onderzocht en ik ben doodop. Ik heb net lekker gegeten en ik denk dat ik zo lekker ga slapen. Het ziekenhuis is toch vermoeiender dan ik dacht!
