Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat dit beter is en gezondheid gaat voor! Ik snap heel goed waarom de (nieuwe) maatregelen er zijn en we volgen ze natuurlijk op.
Maar man wat ben ik er kapot van, dit is niet hoe ik mijn zwangerschap had voorgesteld.. Vorig jaar ons kindje verloren, nu een goede zwangerschap, met een spannend begin en nu dus weer een domper op het einde. Geen babyshower, niet gezellig winkelen voor de laatste babyspulletjes, m’n vriendinnen niet meer zien, nog 5 weken werken tot m’n verlof, straks zit ik ruim 6 maanden thuis. Onzekerheid over de bevalling, aangezien ik medisch ben en via de gynaecoloog loop moet ik in ’t ziekenhuis bevallen. Maar gaat dat ook echt door, of moeten we toch ineens thuis gaan bevallen?! Komt er dan een verloskundige? Geen of nauwelijks kraamzorg als de baby er is, de eerste dagen waarschijnlijk 2u per dag voor de noodzakelijke controles, daarna moeten we onszelf maar redden. Ouders kunnen niet langskomen, geen ander kraamvisite. Man wat wordt dat een zware en eenzame tijd. En ik ben ontzettend blij dat ik Tim heb hoor, ik had dit absoluut niet in mijn eentje willen doen. Alleen is dit absoluut niet hoe wij het ons hadden voorgesteld.
Omdat ik binnen de risicogroep val vanwege mijn chronische ziektes, astma, slechte weerstand kom ik het huis nauwelijks meer uit.
Ik zou ’t fijn vinden om af en toe eens met iemand te appen, bellen, facetime of een kaartje te krijgen, ik zou niet weten hoe ik deze tijd anders moet doorkomen. Alles ziet er momenteel een beetje grijs uit.. Laten jullie af en toe iets van je horen?
Liefs Iris
Ach lieverd! Wij kunnen ook appen of facetimen? Misschien ouderwets brieven schrijven? Laat maar weten of je dat wilt kunnen we privé even adres gegevens wisselen.
Liefs