Operatie

Hoi allemaal,

Om even met iets leuks te beginnen; ik heb een nieuwe blog! Vanaf nu heet het “Imperfect Iris” en er is een nieuwe lay-out. Hopelijk vinden jullie het zo mooi en overzichtelijk.

Vorige week woensdag heb ik een belangrijk gesprek gehad in het ziekenhuis. Zoals jullie weten is de Graves weer terug, mijn schildklieraandoening. In mijn geval werkt mijn schildklier te snel, waardoor ik heel veel klachten krijg. Zo heb ik last van hartkloppingen (vooral als ik ga slapen gaat mijn hart enorm tekeer alsof ik net rondjes heb gerend), trillende handen, haaruitval, extreem vermoeid en tegelijkertijd rusteloos in mijn lijf, stemmingswisselingen en houd ik vocht vast in mijn handen, benen en voeten.

De schildklier is een vlindervormige endocriene klier. Endocriene klieren zijn organen die hormonen maken en in de bloedbaan brengen. De schildklier zit in de hals, vlak onder het strottenhoofd. De schildklier produceert hormonen die belangrijk zijn voor diverse functies van het lichaam (waaronder diverse organen).

Omdat ik het eerst op mijn werk wilde vertellen heb ik nog niks gedeeld met jullie (alleen mijn naaste vrienden en familie zijn op de hoogte).

7 jaar geleden begon alle “ellende” met mijn schildklier en inmiddels heb ik er nog wat andere auto-immuunziektes bij. Zo heb ik bijvoorbeeld Mofea, ontstekingen aan mijn bindweefsel in mijn been. Helaas heb ik hier nu ook weer last van en dat maakt lopen erg moeilijk / pijnlijk. Er is niet echt een medicijn tegen, behalve rusten en ik leef op pijnstillers momenteel. Gelukkig heb ik nu krukken waardoor lopen ietsjes makkelijker gaat.

 

 

 

 

 

 

Ik ben al eens eerder behandeld voor mijn schildklier met medicijnen en na 3 jaar ben ik hiermee gestopt. De Graves is ruim 4 jaar in remissie geweest en ik had hier toen geen last van. Maar omdat het nu weer actief is en ik weer medicijnen krijg wil de arts overgaan tot een definitieve oplossing. Als ze mij nu weer dezelfde behandeling geven van een aantal jaar en ik stop weer met de medicijnen is er 70% kans dat het wéér terug komt. Daar zit ik niet op te wachten natuurlijk.

Daarom is er, in overleg met mijn arts, besloten dat ik mij ga laten opereren. Ze gaan hierbij mijn schildklier verwijderen. Ik vind dit echt ontzettend spannend en ik zie er ook wel een beetje tegenop. Aan de andere kant kan ik na deze operatie niet meer ziek worden, maar zal ik wel mijn leven lang afhankelijk worden van medicijnen (schildklierhormonen). Volgende week donderdag heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis en ik krijg nog een oproep van de chirurg om alles in details verder te bespreken. Waarschijnlijk zal de operatie begin volgend jaar plaatsvinden.

Het geeft me in elk geval rust om te weten dat er iets gedaan gaat worden aan deze rot ziekte. Want het is echt verschrikkelijk om steeds zo beroerd te zijn. Ook voelde ik me een soort “tikkende tijdbom”, want ik wist tenslotte nooit wanneer en of het weer actief zou worden.

Afgelopen weekend ben ik, als verjaardagscadeau van Tim, naar Wenen geweest. Het was heerlijk om er even tussenuit te zijn en niet steeds met het ziek zijn bezig te zijn! Wat heb ik genoten.

 

 

 

 

 

Ik houd jullie op de hoogte over verdere ontwikkelingen!

Liefs, Iris

p.s. prachtig nummer: