Hoi allemaal,
We zijn inmiddels een aantal weken verder sinds de operatie werd afgelast. Het heeft me echt 1,5 week gekost om om te schakelen en me weer wat beter te gaan voelen. Het viel me enorm zwaar, weer gaan werken, weer het normale leven oppakken, maar bovenal me nóg langer niet oké voelen.
Gelukkig kreeg ik vorige week te horen dat de nieuwe operatiedatum bekend is: maandag 12 maart. Ik hoop nu dat ik niet weer ziek word o.i.d. en dat het dit keer door kan gaan!
Als ik heel eerlijk ben vind ik het allemaal ook wel heel spannend.. Het beangstigt me behoorlijk, het idee dat ze mijn schildklier operatief gaan verwijderen, dat ik daarna afhankelijk word van het ziekenhuis / medicijnen. De operatie zelf, maar ook alles daarna. Zal alles goed gaan? Heb ik niet te hoge verwachtingen van de operatie?
De vorige keer denk ik dat het me ook allemaal een beetje te spannend werd, ik sliep al een week amper en daardoor was mijn weerstand nog slechter dan ie normaal al is en dus kreeg ik griep inclusief 2 koortslippen.. Het “probleem” is, is dat ik geen keus heb. Ik kan zeggen dat ik de operatie niet doe, maar wat dan? Altijd problemen houden met mijn gezondheid / schildklier, ook dan moet ik medicijnen nemen, me altijd een tikkende tijdbom voelen (want wanneer zal het weer toeslaan en slechter gaan?)
Op dit moment staat mijn leven stil, ik kan de dingen niet doen die ik zo graag wil doen, ik zit niet lekker in m’n vel o.a. doordat ik ook weer ben aangekomen, dat maakt me erg onzeker. Ik ben er klaar mee dat deze schildklieraandoening mijn leven beheerst en ik wil weer zelf de touwtjes in handen krijgen. En dat gaat mij helpen door deze operatie te doen, hoe eng die ook is!
Duimen / hopen / bidden jullie met mij mee voor RUST, goede gezondheid voor de operatie en een goed verloop / herstel van de operatie?
Liefs Iris